Ötekileşmenin Dişlileri // Zor Günlerin Mensur Şiirleri // Önder Karaçay
Ötekileşmenin Dişlileri // Zor Günlerin Mensur Şiirleri // Önder Karaçay
“Paraya put demediğiniz müddetçe parayı putlaştırır ve para putunun kölesi olmaktan kurtulamayacağınız için gerçek zenginliğin ne olduğunu bu hayattan anlamadan geçer gidersiniz. Anlayın artık para zengin etmez, hatta zenginlik düşmanıdır. Toprak ağalarından çektiğiniz yetmedi mi? Para ağalarından da çekiyorsunuz! Siz bilirsiniz..” // Önder Karaçay
Gelin şimdi bu para putunun bize neler çektirdiğini ve bu dişli çarkın nasıl başımıza bela olduğunu farklı bir pencere ve duyguyla şiirle bakalım…Sadece bakmayalım, anlayalım ve anladığımızı her karşılaştığımız para putu kölesine anlatarak uyandıralım…
“Kült yapılar dikiliyordu karşımıza,
Kült ağalar dikiyordu bu yapıları yeşilin üzerine, gökyüzüne.. Kabul görmemişliği üstümüze, Bir başka kabul görmemişlikte arıyorduk sanki kendimizi!
Toprak ağalığı sürükleyip getirmişti her mahallede bir milyoner yetmemişti,
Para putu görmemişliği ağalığına, ağalıkta kılık değiştirmişti, Şimdi çok hafifti yenileri, Kaldırabilen olmuyordu puta tapan kişiliksizliği, Kaldırabilecek güç mü kaldı, bu kanunla korunmuş dişli doyumsuzluğu! ..
İnsanlık varken kültürde bir beslenmek şekliydi,
Şehirlerimizi şekilden şekle sokan, Şişman kuleler beslenmemişti daha Bu beslenen şişman kedilere benziyordu, Şişman kedi batıda yaşayan bir türdü… Kim getirip çiftliğimizde üretmişti?
Hak yiyerek şişenler kendilerini göbeğinden bağlar,
Yetmez ki bunlara askılı pantolonlar.
Etkilenmemek ne mümkün bu beslenme şeklinden,
Beslenmeyenlerin kendinden geçmiş hallerine ne demeli? Henüz daha netleşmedi durum bilinmiyor! Birbirinin ayağına basa basa nereye ilerliyorlar?
Bozuk saat ayarında bir hayat,
Altın tepside sunulanlara bakıyorsun bayat, Su gibiydi eskiden ab-ı hayat, Toprağın altıda çok genişmiş, Üstünde zaten yer bırakmadılar, Git diyorlar git bari orada yat, Fıtrat bu fıtrat….
Ötekinin dişleri ve dişlileri köşe başlarını tutuyorlardı,
Ötekinin dişleri ile aynıydı, tek dişi kalmışları tek dişliler getirmişti, Isırdıkça kanlı hak yiyen dişler iştah artırıyordu, Vurdu kırdı tek dişlerini sırrıyla biri sahneye çıkarak, Şimdi dişsiz kalanlara dişini kırdıranlar yüz yüze gelip birbirlerine bakamıyorlar, Yüz mü bıraktılar ki dişlerine ve paramparça olmuş dişlilerine bakalar!” |
Önder Karaçay
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder