İşkilli Tavuk Dingiller // Türk İnsanlık Devrimi Mensur Şiirleri // Önder Karaçay

İşkilli Tavuk Dingiller // Türk İnsanlık Devrimi Mensur Şiirleri // Önder Karaçay

Posted on 18 Mart 2016by kufgrubu

İşkilli Tavuk Dingiller // Türk İnsanlık Devrimi Mensur Şiirleri // Önder Karaçay 

“Emin olmadığın yollara girmemelisiniz. Sonra ne geri ne de ileri gidemeyecek hale gelince suçu en sonunda kendiniz yerine yola bile atacak hala gelebilirsiniz.” // Önder Karaçay

Öküz altında buzağı arayanlar, Öküzün cinsiyetini soruyorlar. İlişkilendirmekte üzerine toz kondurmayanlar, İlle de her konunun cıcığını çıkarıyorlar. Atalarımız ne demişler; ‘Eldivenle uğraşma, elini güçlendir; Elbise ile uğraşma, kendini geliştir.’ Gerekirse poturlu ol, pot dur, Tâbi olma, onurlu ol. Çalgının müzikte yerini bilmeyenler, Sadece içine üfler. Aklını, vicdanını, imanını, cesaret ve milli duygunu, Doğru kullanmakta acze düşenler, oku beni hocam der, Kendini okuyamayanı ve kendine okumayanı, Birilerinin kötü niyetli nefsi ile nefesi üfler.. Ağacın meyvesini yiyeceğimize, Ağacı kesiyoruz, insan insana muhtaçken, İnsanlığı her gün adaletsiz ve haksızca yok ediyoruz. Kesecek ağaç, suçu atacak yer bulamayınca da, Birbirimizi yiyoruz, suçluya suçlusun diyemiyoruz! Vefamız tarihin imtihanından geçiyor, Suçlular vatana ve millete yaptıklarını unutturacak, İşlerle yanlışa yanlış ekliyorlar. Ne sabırlı bir millettir Türk Milleti, Yine de gözünün içine baka baka yalan söyleyene, İnanacaklar diye bekleyenler nasıl bir zillettir. Saat başı gündem değişiyor birilerinin çıkarı adına, Ekmekten hızlı bayatlıyor haberler, Bizi biz yapan ortak duyguyu arıyoruz, bu işkilli çıkar dünyasında, Bulmakta çok zorlanıyoruz, kendimizi bulamıyoruz, Biri ses versin, desin ne haber?

Önder Karaçay