Yüreğimi Hasret Makamı Çaldı // Hayat ve İnsan // Önder Karaçay
Yerin tersinden gönderilmiş mektuplarım, Cevapsız kaldığı günden bugüne böyleyim, Belli ki adresi belli olmayan yerlere nameler yazmışım, Yüreğimi yine hasret makamı çaldı, kapındayım!
Denizde yelkeni yırtılmış bir tekne gibi,
Mektupları yırtılmış hasretin kucağındayım,
İndir artık indir beni kolların yoruldu,
Yüreğin hasret makamı çalan dalındayım.
Işık saçan güneşin içinde kaybolan yıldız gibiydin,
Mavi sularıydı gözlerin, denizin en derin dibiydin,
Yüreğiyle yüzüme gülen bir ömre bedel,
Yüreğime hasret çalan bir makamın ninnisiydin.
Yaşamın garip döngüsünün en son durağındayım,
Bakışların mıh gibi tuttuğu kem gözlerin ırağındayım,
Hasretin ruhumu eritti tez gelsin soğuk kışlar artık,
Yüreğimde hasret türküleri çalan makamın farkındayım.
|
|
Önder Karaçay
|
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder