Kutuplaşmak // Türk Devrimi Mensur Şiirleri // Önder Karaçay
Kutuplaşmak // Türk Devrimi Mensur Şiirleri // Önder Karaçay
Gerçekler yazılmadığı, söylenmediği,
Hatta gizlendiği, üzeri örtüldüğü için,
Üzerini örtenleri seveni de çok olunca!
Yarım asırdan fazladır kutuplaşma üretiyoruz.
Nedense kutuplaştıran hainlikleri çok sever olduk,
Dostlar bir anda düşman, düşmanlar bir anda dost,
Bu nasıl bir gölge oyunudur?
Sağ dediler, sol dediler, her iki tarafımızı da yediler,
Irk dediler, dil dediler, din dediler, mezhep dediler,
Gücümüz duygularımızı eriterek yediler.
Dün birlikte aynı yolda yürüyenler,
Bugün birde bakıyoruz birden bire çıkarları neyse,
Veya korkuları birbirlerini yediler!
Masum suçsuz insanlara suçlar attılar,
Baktılar olmuyor, suçlular birbirlerini suçlaya başladılar,
Bununla da halk kandırarak epey de yol aldılar,
İhanetler her yerden fışkırınca tıkanıp kaldılar.
Bir tek adalette kutuplaşma eksikti,
Şimdi de bunu başlattılar,
Bir gün adalet herkese lazım olacağını,
Aslında adalete kötülüğü ilk gün yaparken unuttular.
Adaleti yok edenin adalet karşısına çıkacak hali yok,
Yeni düşman üreterek çıkış arıyor,
Dün dost olup masaya oturduklarını,
Düşman yaparsam acaba halk yine kanar mı? Diyor!..
Kanar bizim yüreğimiz kanar, sizin de satılık olanlarınız,
Put para ve menfaatlerine yine kanar,
Düşünmez mi? Bu kanan ve satılanlar;
Kandıran vicdansıza yaratan kanar mı?
Türk dediler, Kürt dediler, Türkleri beyaz ve siyah diye,
Ayırmaya kalktılar, hain fideler,
Nesebi köksüz tarlanın tohumu idiler.
Aç ve işsiz bırakıp muhtaçlığı sömürdüler,
Kandırdıklarının eline birde silah verdiler,
Git kardeşini öldür özgür ol dediler,
İçimizde çıkan hain ifadeler.
Oysa atam Atatürk Türk Milleti çimentosu dökmüştü,
Bu kökü sağlam çınarın bedenine, ruhuna,
Çok sağlam tutan bu milli birlik ve beraberliği bu bedenden;
Yarım asırdan fazladır söküp atamadılar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder