Bozul Çağı // Türk Devrimi Mensur Şiirleri // Önder Karaçay
Bozul Çağı // Türk Devrimi Mensur Şiirleri // Önder Karaçay
Kaybetmeye alışmış kişiliksiz ya da kişiliğini mecburiyetine asmış, Zatların kendilerine yaşamın anlamını soran,
Öleceğini bildiğin halde ne diye yaşama mücadelesi veriyorsun? Sorusu ortadayken; bunu kişilikli yapmak mümkünken!
Özdemir Asaf usta “Bozmadın” derken bozmamış gibi gelebilir.
Artık bozma ve bozulma anıdır…
Bozulma ihtimali olanlar,
Veya bozulanlar kendilerini kurtarabilme ihtimali için,
Buzdolabına koysunlar.
İleride buzları eridiğinde halleri veya yerleri bellidir.
Buzul çağında değiliz,
Türk İnsanlık Devrimi ile,
Bozul Çağındayız!…
Ayrıca sizi biz değil, siz kendiniz kendinizi bozdunuz,
Bu da Türk Milletine atılabilecek bir suç değil!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder