Kendine dönmek istiyordu,
Nereden dönse, kendine dönemiyordu,
Ters döndü oldu.
Pilavdan dönenin kaşığı kırılsın,
Kaşık kırıldı,
İlk kez açıldı bu kuyunun ağzı,
Kuyu derindi!
Çift şeritli yönde sürüş eğitimi almış,
Manevra yapmasını bilmeyenlere,
Kurallar yasaktı.
Bu gidişin bir de dönüşü olacaktı,
Arkasına bakmadan çekip giden,
Kaderinde bir gülüşü!
Nereye gittiğini bilse,
Kendine dönme isteğini unutabilirdi.
Dönerken tersi dönmüştü.
Tersine giderim kuralsızlığı,
İnsanı çileden çıkaran dönüş (ememe) ,
Verdiğin sözden dönme,
Çark etmeyi bilenlerin işiydi.
U dönebilmek için,
Geldiğin şeritten geliş tarafına geçip,
İlerlemek gerekir ki U DÖNÜŞÜ olabilsin!
Dönüşüm hayata bir yol tarifi çizme fiili gibiydi,
Şu lambadan U döndün mü tamamdı!
Oysa nereye dönersen dön, kendine döndükten sonra,
U dönmüş olurdu.
Bu ‘n’ bilinmeyenli problemi,
Tersine çevirdiğinde U dönüşü diye çözebilir,
Gerçekten sözünden, tavrından, ilkelerinden çark edip,
U dönenleri de gör(e) meyenler gibi görebilirsin.
“Sık sık çark etmek samimiyetten yoksun, niyeti kötü en önemli ilkesizlik belirtisidir.” // Önder Karaçay
YanıtlaSil