4 Nisan 2016 Pazartesi

Kastor Mantolu Kadınlar // Toplum Hastalıkları Mensur Şiirleri // Önder Karaçay

Kastor Mantolu Kadınlar // Toplum Hastalıkları Mensur Şiirleri // Önder Karaçay

aufgezogen
Kastor Mantolu Kadınlar // Toplum Hastalıkları Mensur Şiirleri // Önder Karaçay

“Kadınlar; hani kendinize acımıyorsunuz bari sizin için kurulan erkek saatlerin erken kurulmalarına ve çabuk yıkılmalarına acıyın. Çünkü bu acımasızlığın suçu ne erkeklerde ne kadınlarda..Her ikisinde birlikte..Neden? Çünkü tüketim denen yozlaşmayı birlikte besliyoruz. Gelin yozlaşmaktan birlikte vazgeçelim. Tüketimin yumuşak karnına vurduk mu? Yerle bir olup düşecek bize kalan insanlığımız fazlasıyla yeter.” // Önder Karaçay

Ne o öyle başka kadınlar görsünler diye bezenmek hiç yakışır mı? Türk kadınlarına siz ki dünyaya güzelliğiniz, sevginiz, yaşamınızla örnekken;
Yüzünüzde biraz tebessüm gerek! Yeter fazlasına ne gerek…
“Kadınlar neden kendilerini ayırıyorlar,
Kadınlar derken ayırmak niyetiyle yazmadın,
Kendilerine kadın diyorlar…
Ondandır derdim,
İnsanız neden demiyorlar…
İnsanı dişi ve erkek diye ayırdığımız günden bugüne,
Ayırmadığımız ve ayrılmadığımız hangi konu kaldı?
Nereden geldiği belli olmayan bir kürk modası,
Leopar desenli kadınlar aramızda dolaşmaya,
Başladığı günden bu yana kendime soruyorum,
Biz hayvanlar aleminde mi? Yaşıyoruz!
Ya da bu özentinin sebebi ne?
Atalarımızın giydiği kürkleri tersine çevirmiş,
Kurt, goril gibi iri cüsseli bir hayvana benzemek,
Erkeklere hayvan diyerek diğer hayvanlara,
Yaklaşma iç güdüsü mü?
Her halde insanlık insanı anlamak için,
Her insanın biraz Freud olmasını gerektiriyor.
Dokunuyor bana bu tuhaflık,
Onca kadınlarımıza yakışan naif renkler varken,
Hayvan kılığına bürünmek,
Bizi de oraya davet etmek gibi bir mesaj bırakıyor,
Üzüyor çoğumuzu..
Kastor mantosu olmayan bir kadının,
Kedi, fare, kurt, goril, leopar desenli,
Elbise veya kürkü yoksa kendini insan saymıyor,
Olsa gerek ki bu anlamsızlığa çoğu kadın,
Nedense doymuyor..
Oda yerine moda tuzağına uzak olmayan,
Her insanı işte birileri böyle kılıktan kılığa sokarak,
Sömürerek insanlıktan moda adı altında çıkarıyor…
Tırnaklarını uzatıp, vücudunu tüylü göstermek,
İnsana hiç mi hiç yakışmıyor,
Gözlerimi güzel kadın görmeye hasret bıraktıkları,
Bu küf tutmuş bayatlık beni tırmalıyor.
Ya sizi?
İnsan insanlaşmak, insana benzemek yerine,
Dışından başlayarak içine doğru hayvanlaşmak yoluyla,
Nereye doğru uzaklaşıyor,
Bu eğilimin sebebi de tüketim yozlaşması olsa gerek…”
Önder Karaçay

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder