Müşkül Neredeyse, Çare de Oradadır // Hayat ve İnsan // Önder Karaçay
Müşkül Neredeyse, Çare de Oradadır // Hayat ve İnsan // Önder Karaçay
“İnsanlık zor ve sancılı zamanlarında hayatın, özgürlüğün, insanlığın çıkış kapılarını arayışa girdiği için çabuk bulur.” // Önder Karaçay
Başlar ayak oldu, ayaklar baş,
Dünyamız tersine döndü, Çürüdü insanlık ikram buldu yozlaşmak, Asr-ı saadet biteli insanlık bir aşağı bir yukarı, Atatürk olmayalı bizi de vurgu bu aymazlık.
Düşman, silah ve savaş üreten fitne ve fesat ile,
İnsanlığın din adına savaşması gerektiğine, Buldu bir türlü sayısızca uşaklar, Vaşakları bile putu için yuvalarından kovdu yavşaklar.
Husumet ve cenk hayata iki zıt mıknatıstı,
Baksana doğaya; aslan geyiği yiyor, karga leşi didikliyor, Geriye kalır kemikler, onun içinde kavgaya tutuşur köpekler.
Doğada çok zalimdir, kendine zalim olana karşı,
Her hareketini eninde sonunda kendisi için yapar, İnsanlığını, aklını, vicdanını kaybetmiş soysuzlar Bundan acaba ne anlar?
Bakmaz gözünün yaşına, havada, denizde, karada,
Her zaman her yerde büyük küçüğü, cabbar da çelimsizi yutar. Çelimsizin yanında olmayanlar ya açıktan ya da dolaylı, Zalim ve zulmü ile cabbar olanlara alkış tutar.
Hayatta kalmanın tek kaidesi var,
Hasmından daha bilgili ve kudretli olmak, Başını omzunun üstünden eğilmeden taşımak, Yüreğin kafesinin içinde atması içindir, Özgürlüğün için dövüşmeye mecbur kalmak!
Ve dövüşüyoruz işte, zihniyet savaşıdır bu yaşadıklarımız,
Bugün en safımız bile artık biliyor ki başka çare kalmadı, Ya köle ya da tam bağımsız özgür yaşamak için mücadele! |
Önder Karaçay
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder