Hayat Gibiydik // Sabahattin Ali Anısına // Önder Karaçay

Hayat Gibiydik // Sabahattin Ali Anısına // Önder Karaçay

Posted on 2 Nisan 2016by kufgrubu

Hayat Gibiydik // Sabahattin Ali Anısına // Önder Karaçay Babanızın dinlediği türküler, Sizin hoşunuza gitmeye başladıysa, Özünüze döndüğünüze dair en önemli işareti, Veriyorsunuz demektir. Her insanın hayatında karanlık dönemlerin olması şanstır aslında, Aydınlığın değerini en iyi o karanlıkta ararsınız. Hepimizin bir hikayesi var. Kiminin yazdığı, Kiminin yaşadığı halde yazmaya kıyamadığı, Kiminin kıydığı bir hayatı var. Şüphesiz ki hayatta en büyük hayal kırıklığı, Aynı duygularla aynı hayalleri tekrar etmekti. Günlerce sizi görmeden gelenlerin, Bir gün görme ihtiyaçları, Yine onlara kazanma şansı veriyorsa, Bu senin tekrarladığın en büyük hatan olacaktır. İlk hatanı ne zaman yaptığını bile unutturan! Kalemimizi sert bastırarak yazdığımız için, Yazdıklarımızın izi arka sayfalara da çıkıyordu, Arka sayfalara çıkanları gizlemek içinse, Üzerine aynısını tekrarlıyorduk, Biz sanki hayat gibiydik! Bak gitmemiş Sabahattin Ali, Hala aramızda, duygu dimağımızda yaşıyor… İki Nisan 1948’de ayrılmıştı aramızdan.. Hayattan koparmışlardı birileri, Duyguları bizdendi, kopmayan türden… Gideceğini biliyormuş gibi, Şimdi ben gidiyorum, ne zaman istersen gelirim demişti, Ne zaman istersek geliyor, yazdıkları, yaşadıkları, Düşünceleri, ismi aramızda, Nereye çağırırsak geliyor… Nereye istiyorsak uyandırdığı duygularla gidiyoruz…