12 Nisan 2016 Salı

Gayya Kuyusu // Zor Günlerin Mensur Şiirleri // Önder Karaçay

Gayya Kuyusu // Zor Günlerin Mensur Şiirleri // Önder Karaçay

392094-3-4-dc2c3
Gayya Kuyusu // Zor Günlerin Mensur Şiirleri // Önder Karaçay
İplik söküğü kıvrımları dolanıyor ayaklarıma,
Ey yaralı bile kükreyen aslan,
Uyanacaksan uyan!
Bakamıyorum artık kâbus gibi rüyalarıma.
Tohum düşmüş toprak,
Yine doğuracak.
Yine de soluk alıp verebiliyoruz,
Önümüz de gayya kuyusu.
Sen hâlâ gülüyorsun,
Küllerimizden yine doğarız der gibi,
Kuyuya düşeceğiz diyorum,
Aldırmıyorsun.
Güneşi içenlerin aydınlık türküsünü söylerler,
Aklı başında olan deliler.
Zifir perdesini yırtarak,
Fecrin sarkacında geceyi diktik,
Ayağımıza dolanan iplikle!
Oysa bir karanlık iki aydınlık arasındaydı,
İki gündüzün arasında kalan gece gibi!
Zulmün son gecesi bu,
Gerisi aydınlık.
Önder Karaçay

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder