Töhmet // Türk İnsanlık Devrimi Mensur Şiirleri // Önder Karaçay

Töhmet // Türk İnsanlık Devrimi Mensur Şiirleri // Önder Karaçay

Posted on 7 Mart 2016by kufgrubu

Töhmet // Türk İnsanlık Devrimi Mensur Şiirleri // Önder Karaçay Ne ağır bir kelimeyle başlamıştı şiir, Kaç kişiyi daha töhmet altında bırakacaktı, Kelimeler dökecekti duygulara, Yüreksizleri meydandan kovacaktı, Töhmet edecekti ihanete el verenlere! Ucu bana dokunmasın çağında, Kavruluyoruz işte tava çok sıcak, Mısırlarda eskisi gibi patlamıyor, nemli galiba! Egosu şişik olanlar kadar… Gözlerin altı şişmiş töhmet altında.. Bu bizi aşıyor diyordu aşmaması gerekenler, Yememişti demek ki geçmişle hesaplaşmak, Terse çevirmişti biri dünyayı, tersleyerek, Töhmet etmişti biri birine bağlı ihanete.. Sivri yerlerinden batırıyordu töhmete düşenlere İğneleyici sözlerden kuruluydu cümleler, Şakul tutmayı çok erken öğrenmişti, Yamukları daha fazla yamultmayı! … Zihin haritasını yapmıştı tuvaline, Net kuramların serbest formatları silinecekti, İdrak zemini çok kayganlaşmıştı, Çakma formüller döneminde töhmet türemişti. Arsız bir mahkemede yargılanacaktı arsızlar, Duvaksız gelin gibi ağır başlı gelin demekten, Anlamıyordu, zulüm başlı, niyeti taşlılar, Etekleri çok tutuşmuştu şimdi uyanan şaştı! .. Töhmet hakkı çökmüştü organize bir çetenin üstüne, Altında ne çok töhmet altında kalan olmuştu, Töhmet altında kalanlar, kimseyi töhmet altında, Bırakmayacağız diye yola çıktığında da, Aynı şekilde kanan çok olmuştu…